ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
Οι "Εικαστικές καταγραφές 1986-2005" του Τάκη Μαυρωτά


Η αντιδημαρχία πολιτισμού σε συνεργασία με τις εκδόσεις Καστανιώτη και τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, κ. Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, παρουσιάζουν το βιβλίο του Τάκη Μαυρωτά «Εικαστικές καταγραφές 1986-2005». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού μεθαύριο Παρασκευή στις 7 μ.μ. Οι περιβόητες εκθέσεις «Εκφυλισμένη τέχνη», «Η εποχή του Μοντερνισμού-Η τέχνη στον 20Ο αιώνα» μέχρι τα «100 χρόνια της Μπιενάλε της Βενετίας» αλλά και ο μεγάλος ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης, συμπεριλαμβάνονται στην έκδοση αυτή.
Ο συγγραφέας αναλύει και δίνει την ερμηνεία σε αξιόλογα φαινόμενα και τάσεις της σημερινής εποχής. Γίνονται ακόμη αναφορές σε σημαντικούς καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων : Μόραλης, Τσόκλης, Φασιανός, Κουνέλλης και Αντωνάκος. Στην παρουσίαση του βιβλίου θα μιλήσουν ο ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης, ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός, ο καθηγητής της τέχνης του Α.Π.Θ. Μιλτιάδης Παπανικολάου και ο ποιητής – συνεκδότης του περιοδικού «η λέξη» Θανάσης Θ. Νιάρχος. Ο δημοφιλής ηθοποιός Στράτος Τζώρτζογλου θα διαβάσει τον πρόλογο του βιβλίου από την Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

O Πηλιορείτικος αρχιτεκτονικός ρυθμός

Ο Πηλιορείτικος αρχιτεκτονικός ρυθμός προήλθε σαν μετεξέλιξη του αρχιτεκτονικού ρυθμού των μεταβυζαντινών χρόνων. Αυτός ο ρυθμός προέρχεται από την περιοχή Ζουπάνι της Ηπείρου.
«Κυρίως το Πήλιο κατοικήθηκε από μοναχικές κοινότητες σαν προέκταση του Αγίου Όρους από όπου επηρεάστηκε και ο ρυθμός των σπιτιών του Πηλίου», δηλώνει ο κ Αντώνογλου αρχιτέκτονας εκείνης της εποχής. «Οι πρώτοι πυρήνες των σπιτιών χτίστηκαν γύρω από μοναστήρια» συμπληρώνει. Τα περισσότερα αρχοντικά και τα ομορφότερα χτίστηκαν από Ηπειρώτες (μπουλούκια).
Τα σπίτια των λαϊκών στρωμάτων ήταν λιτά, λιθόχτιστα συνήθως με δύο πατώματα (ανώι-κατώι) όπου στο ανώι ζούσαν οικογένειες και στο κατώι ζούσαν τα ζώα. Σιγά-σιγά και με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καιναρτζή το 18ο αιώνα τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άλλη τροπή καθώς αναπτύχθηκε η ελεύθερη ναυσιπλοΐα και τα χωριά του Πηλίου άρχισαν να αναπτύσσονται και να ανέρχονται οικονομικά.
Έτσι οι κάτοικοι αρχίζουν να χτίζουν πιο ευρύχωρα σπίτια. Έτσι δημιουργήθηκε η λεγόμενη «Πηλιορείτικη Αρχιτεκτονική». «Τα σπίτια αποτελούνται πλέον από τρεις ορόφους όπου ο τρίτος έχει προεξοχές που ξεπερνούν το περίγραμμα (χαγιάτια)»δηλώνει ο κ Σοφοκλής Κίτσος πολιτικός μηχανικός.
Η κατασκευή εξακολουθεί να είναι λιθόχτιστη. Το ισόγειο έχει πάχος τοίχους ένα μέτρο και 60-80 πόντους στον όροφο. «Ο τρίτος όροφος κατασκευαζότανε με ξύλινο σκελετό που επενδύεται με καίτια και σκεπάζεται με στρώμα σοφά. Τα δεσίματα του σπιτιού ήταν φτιαγμένα από ξύλα καστανιάς (ξύλο δεσχές) λόγω στατικής επάρκειας. Επιπλέον η στέγη είναι και αυτή φτιαγμένη από ξύλο καστανιάς με κλίση αρκετά περίτεχνη, η οποία καλύπτονταν με πλάκες Πηλίου, δίνοντας ένα ιδιαίτερο χρώμα στο Πηλιορείτικο στυλ.
Οι όροφοι εσωτερικά επικοινωνούσαν με ξύλινη σκάλα. Στην οροφή του τελευταίου ορόφου υπήρχε και ένα άνοιγμα (γκλαβανή) η οποία οδηγούσε στη σοφίτα.
Το εξωτερικό μέρος των σπιτιών το διακοσμούσαν με ωραίες πέτρες, υπέρυθρα μαρμάρινα ανάλογα με το γούστο του κάθε ιδιοκτήτη. Επίσης στον τελευταίο όροφο όπου ήταν ευάερος και ευήλιος γινόταν κοινωνικές εκδηλώσεις.
Στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες των σπιτιών άρχισαν να διακοσμούν τις κατοικίες τους με τοιχογραφίες και με ξυλόγλυπτα. Τέλος με την πάροδο των ετών μεγάλο ποσοστό Πηλιορειτών ταξιδεύοντας στο εξωτερικό έφεραν στοιχεία από άλλους ρυθμούς όπως νεοκλασικά βικτοριανά που άρχισαν να ενσωματώνονται στον Πηλιορείτικο ρυθμό και τα νέα σπίτια να εξελίσσονται σε νεοκλασικά.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΛΙΑΝΤΗ

«Έφαγαν πόρτα» … από το ΕΣΡ

Οι επανειλημμένες αιτήσεις του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού για μετάδοση δωρεάν μηνυμάτων, από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της Ελλάδας, συνεχώς απορρίπτονται από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, που ιδρύθηκε το 1997 για να στηρίζει τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την εγκυμοσύνη τους, αλλά και να προλαμβάνει ή να αποτρέπει αμβλώσεις, έχει υποβάλλει πολλάκις-στο ΕΣΡ-μηνύματα ραδιοφωνικά, τα οποία, όπως αναφέρει η Μαρία Δημητριάδου, αναπληρώτρια Ταμίας του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, «θα ενισχύσουν και θα διαδώσουν τις υπηρεσίες του Συλλόγου». Πάντως, από την πλευρά του, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, με επιστολή-απάντηση, προς το Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, αναφέρει τα εξής: «Η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης στην 44η 20.12.05 συνεδρίασή της, εξέτασε τα ραδιοφωνικά σποτς που αποστείλατε. Τα εν λόγω spots δεν περιέχουν κοινωνικό μήνυμα ή υπό την στο άρθρο 2 της ΥΠ 24/1/2.1.97 των Υπουργών Πρόνοιας και Τύπου ΜΜΕ αναφερόμενη έννοια γι' αυτό και απορρίφθηκαν». Ως κοινωνικά μηνύματα κρίνονται όσα πληροφορούν το κοινό για θέματα, τα οποία αφορούν: α) στην πρόληψη ασθενειών, ατυχημάτων ή παθήσεων που οφείλονται σε υπερβολική χρήση πάσης φύσεως αγαθών (ναρκωτικών ουσιών, οινοπνευματωδών, καπνού κ.ά. ή σε οποιαδήποτε άλλη αιτία και σε θέματα υγιεινής διαβίωσης και διατροφής, β) στην προστασία του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, προστασία του καταναλωτή, ενίσχυση της αιμοδοσίας, προαγωγή της οδικής ασφάλειας, λειτουργία θεσμών δημοκρατικού πολιτεύματος και άλλα συναφή θέματα και γ) στις ανάγκες και στα απαραίτητα μέτρα προαγωγής της προστασίας, πρόνοιας και διευκόλυνσης των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των ομάδων πληθυσμού που χρήζουν κοινωνικής προστασίας. Ουκ ολίγες, είναι οι περιπτώσεις που γυναίκες, οι οποίες ενώ αρχικά θέλησαν να κρατήσουν το παιδί, αργότερα άλλαξαν γνώμη για διαφόρους λόγους, κυρίως οικονομικούς, με αποτέλεσμα να προβούν στην άμβλωση, κάτι που μάλλον δε θα έκαναν αν γνώριζαν την ύπαρξη του συγκεκριμένου συλλόγου.

Γιώργος Μπατάς

ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ Η ΑΓΩΝΙΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ

Λίγες ημέρες χωρίζουν τους μαθητές της Τρίτης Λυκείου από τη λήξη των πανελληνίων εξετάσεων, καθώς το ερχόμενο Σάββατο η αυλαία των πανελλαδικών πέφτει με το μάθημα των Αρχών της Οικονομικής Θεωρίας. Το άγχος, ωστόσο, που διακατέχει τους υποψηφίους αυτές τις ημέρες είναι διάχυτο, καθώς η ύλη στην οποία καλούνται να ανταποκριθούν μεγάλη και ο ανταγωνισμός για μια θέση στα τριτοβάθμια ιδρύματα σκληρός.
Το άγχος και η πίεση για τους υποψηφίους, ωστόσο, ξεκινούν πολύ πριν από τις πανελλήνιες. Η περίοδος πριν τις εξετάσεις είναι γεμάτη με στιγμές ατέλειωτης πίεσης και κούρασης, όπως εξάλλου ήταν και όλη η χρονιά που πέρασε. Από το «τρέξιμο» σχολείο - φροντιστήριο είναι που ξεκινάει το άγχος των μαθητών. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η πίεση από τους γονείς.
Από την άλλη πλευρά το υπουργείο Παιδείας, αντί να κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, παίρνει μέτρα που είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση: Πρώτον, μειώνει τους εισακτέους κατά 1300 σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Δεύτερον, ανακοινώνει ότι, από το 2006, η βάση για να εισαχθεί ένας μαθητής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι το 10. Αυτά τα μέτρα αγχώνουν ακόμη περισσότερο τους μαθητές και τους γονείς τους. Οι μαθητές και οι καθηγητές αντιμετωπίζουν γενικά τα μέτρα αυτά με καχυποψία. Έχει καταντήσει κουραστικό το σύστημα των εξετάσεων συνεχώς αλλάζει. Αν θέλουν να ασχοληθούν με κάτι, ας ασχοληθούν με το ζήτημα των φροντιστηρίων. Ένα καλό αποτέλεσμα στις εξετάσεις είναι αδύνατο χωρίς τη συμβολή της παραπαιδείας. Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, ένας μαθητής, του οποίου η οικογένεια δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για επιπλέον φροντιστήρια ή ιδιαίτερα, είναι λογικό να νιώθει καταδικασμένος ότι θα αποτύχει. Στην περίπτωση αυτή το άγχος του υποψηφίου αυξάνεται, καθώς αυτός νιώθει ότι δεν διαθέτει τις κατάλληλες γνώσεις σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους που πηγαίνουν στα φροντιστήρια.
Το σχολείο έχει καταντήσει πλέον αγγαρεία, όταν μαθαίνουμε τα ίδια στο φροντιστήριο. Οι περισσότεροι καθηγητές στηρίζονται στο γεγονός ότι οι μαθητές αποκτούν γνώσεις από το φροντιστήριο και αδιαφορούν να διδάξουν σωστά την ύλη και να την ολοκληρώσουν.
Τέλος, να αναφέρουμε ότι δεν διατίθενται από το κράτος τα απαραίτητα κονδύλια για την Παιδεία. ενώ το 2004 η χρηματοδότηση έφτανε στο 3,51% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος), το 2005 μειώθηκε στο 3,47% - πράγμα που σημαίνει ότι αυτήν τη χρονιά διατέθηκαν λιγότερα χρήματα για τα σχολεία. Αν αυτό συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, τότε τα προβλήματα θα αυξηθούν.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΛΙΑΝΤΗ

ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σβήνει
20 κεράκια

Τα 20 χρόνια της συμπληρώνει η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ένα τέτοιο πολιτιστικό γεγονός δε θα μπορούσε παρά να γιορταστεί αναλόγως.

Η αντιδημαρχία Πολιτισμού, θα διοργανώσει την Πέμπτη 24 Μαΐου 2007 στις 9 το βράδυ, συναυλία στην αίθουσα τελετών του Α.Π.Θ. Ο Αλέξης Αγραφιώτης θα διευθύνει την ορχήστρα και σολίστ θα είναι ο πιανίστας Άρης Φεσληκίδης. Έργα του Johannes Brahms και του Ludwig van Beethoven, θα περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της συναυλίας.

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1987 με την αρχική ονομασία «Δημοτική Ορχήστρα» και πρώτο καλλιτεχνικό διευθυντή τον Κοσμά Γαλιλαία. Αποτελείται από ταλαντούχους και καταξιωμένους μουσικούς. Συμμετέχει δυναμικά στα μουσικά δρώμενα της πόλης, με διοργάνωση συναυλιών στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό. Διακρίνεται για την καλλιτεχνική της ποιότητα, στηρίζει Έλληνες μουσικούς και συμβάλλει στην ανάδειξη της πολιτιστικής ζωής του τόπου μας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αποτελεί σημείο

αναφοράς

για τον πολιτισμό
Έργα του Αντρέ Κερτέζ παρουσιάζονται αυτήν την περίοδο

Έκθεση φωτογραφίας του μεγάλου Ούγγρου φωτογράφου Αντρέ Κερτέζ(1894-1985), με θέμα «Καθρέφτης μιας ζωής», φιλοξενεί από τις 28 Μαρτίου μέχρι τις 20 Μαΐου του 2007, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. «Το κοινό δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη έκθεση», αναφέρει η υπεύθυνη Τύπου του Μουσείου, κ. Γεωργία Γκίνη και συμπληρώνει: «Κατά πάσα πιθανότητα, η έκθεση θα μεταφερθεί και στην Αθήνα.». Η παραγωγή ανήκει στον Jeude Paume. Η έκθεση είναι μια συνδιοργάνωση του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης ,της Επιτροπής Καλών Τεχνών και της Διεύθυνσης και Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Γαλλίας. Σε έξι τμήματα χωρίζεται η έκθεση:Ουγγαρία(1894-1925), Γαλλία(1925-1936), «Παραμορφώσεις»(1933), ΗΠΑ(1936-1962),Διεθνής Περίοδος(1963-1985) και Έγχρωμη Περίοδος. Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης φιλοξενεί πάντα αξιόλογες εκθέσεις από τη στιγμή που έγινε θεσμός. Και πιο συγκεκριμένα, το 1997, όταν ήταν υπουργός Πολιτισμού ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, θεσμοθετήθηκε το Μουσείο στο πλαίσιο του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Το 1998 με διευθυντή και φωτογράφο, τον κ. Άρη Γεωργίου, ξεκινά η συγκρότησή του. Από το 2005 διευθυντής του Μουσείου είναι ο κ. Ευάγγελος Ιωακειμίδης, επιμελητής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φωτογραφικού Κέντρου Σκοπέλου. Από το Δεκέμβριο του 2001, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στεγάζεται στον πρώτο όροφο της Αποθήκης Α΄ στο λιμάνι Θεσσαλονίκης.
Ένας ζωντανός τόπος μνήμης, συνάντησης και ανακάλυψης, όχι μόνο με την στενή χωροταξική διάστασή του, αλλά και ως χώρος σκέψης και διαλόγου ανάμεσα στους δημιουργούς, στα έργα τους και στο κοινό αποτελεί το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, ιδιαίτερο τμήμα του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Ένα ίδρυμα ανοιχτό στην εξέλιξη. Σκοπός του να αποκτά, να διατηρεί, να ερευνά και να παρουσιάζει έργα του με στόχο τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς, την ανάδειξη της σύγχρονης δημιουργίας, αλλά και την καλλιέργεια του κοινού.
Το Μουσείο έχει αναπτύξει εκδοτική δραστηριότητα, αφού αριθμεί περισσότερες από 30 εκδόσεις καταλόγων εκθέσεων, καθώς και 60 αφίσες που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Η βιβλιοθήκη του εμπλουτίζεται με σκοπό να καταστεί μια από τις πλέον ενημερωμένες φωτογραφικές βιβλιοθήκες της χώρας. Η διοργάνωση εκδηλώσεων λόγου είναι ένας από τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται το Μ.Φ.Θ. Συγκεκριμένα φωτογράφοι, κριτικοί τέχνης, συλλέκτες, εκπρόσωποι ιδρυμάτων, Έλληνες και ξένοι, συζητούν για την φωτογραφία. Εκπαιδευτικά προγράμματα υλοποιούνται με στόχο την καλλιέργεια της φωτογραφικής παιδείας στο κοινό. Η ψηφιοποίηση φωτογραφικών έργων συλλογής μέσω του προγράμματος της Κοινωνίας της Πληροφορίας, είναι έργο υποδομής του Μ.Φ.Θ.
Διαχειρίζεται περισσότερα από 100.000 αρνητικά, γυάλινες πλάκες, πρωτότυπες εκτυπώσεις από ολοκληρωμένα φωτογραφικά αρχεία ή σημαντικό τμήμα τους. Έχει αναπτύξει συνεργασία με φορείς του εξωτερικού, ξένους φορείς και φορείς πολιτισμού και παιδείας στην Ελλάδα.

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ

ΣΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ
Η φτώχεια δεν έχει θρησκεία
Προσφορά αγάπης πάνω από 50 έτη





Στήριξη σε απόρους, ανεξαρτήτως καταγωγής και θρησκευτικών πεποιθήσεων, παρέχει η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης μέσα από τη λειτουργία 14 συσσιτίων. Με τη συνδρομή των πιστών, έχει καταφέρει-μέχρι σήμερα- να επιτελέσει σημαντικό φιλανθρωπικό έργο. Ο πρωτοσύγκελος τής ομώνυμης Μητρόπολης, Ιωάννης Τασιάς, που διαχειρίζεται τον τομέα αυτό δήλωσε:
‘‘Η μητρόπολή μας διαθέτει συσσίτια από την περίοδο τής κατοχής, για να εξυπηρετούνται οι τακτές και έκτακτες ανάγκες συνανθρώπων μας’’ και συνέχισε λέγοντας ότι:‘‘σερβίρονται καθημερινά 150-200 μερίδες σε απόρους. Ο κόσμος συνεισφέρει, αναλόγως με τις οικονομικές δυνατότητες που έχει ο καθένας’’.
Βέβαια, στα συσσίτια δεν προσέρχονται μόνο ομόδοξοι και ομογενείς, αλλά και άτομα κάθε εθνικότητας και θρησκευτικής πεποίθησης, όπως είπαμε παραπάνω. Η υπεύθυνη στο συσσίτιο «Στέγη Αγάπης» τού ιερού ναού τής Παναγίας Δεξιάς, κα Βάνα Παπαδοπούλου τόνισε ότι:‘‘Η «Στέγη Αγάπης» λειτουργεί δέκα χρόνια με πρωτοβουλία τού πατρός Γεωργίου Χειλά. Τα άτομα που χρήζουν βοηθείας πρέπει να προσκομίσουν χαρτί από την πρόνοια, δηλαδή βιβλιάριο απορίας, για να τους χορηγήσουμε τρόφιμα. Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ είναι και ξένοι και αλλόθρησκοι. Άλλωστε, αυτό δε μας ενδιαφέρει».
Αξιοσημείωτο είναι ότι ενδύματα δε γίνονται δεκτά πλέον, γιατί μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή απόρων. ‘‘Παλαιότερα, δεχόμασταν ρούχα, όμως για ευνόητους λόγους, όπως είναι η πιθανότητα να εκδηλωθεί πυρκαγιά δεν ισχύει πια’’, προσέθεσε η κα Παπαδοπούλου. Άτομα, διαφόρων ηλικιών, σιτίζονται εκεί, μεταξύ των οποίων και η 65χρονη κα Ευανθία.
«Εδώ και 10 χρόνια σιτίζομαι στη ‘‘Στέγη Αγάπης’’. Το περιβάλλον είναι φιλόξενο, όμως οι σχέσεις με τους περισσοτέρους είναι τυπικές. Υπάρχουν άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα, που δύσκολα συναναστρέφεσαι μαζί τους» και συνεχίζει λέγοντας ότι «Παρόλα αυτά, όσον αφορά εμένα, συμμετέχω εθελοντικά, είτε διανέμοντας φαγητό, είτε σκουπίζοντας. Πάντως, αν χρειαστεί μπορώ να κάνω με μεγάλη προθυμία οτιδήποτε άλλο».
Επίσης, μία άλλη άπορη η κα Πηνελόπη που σιτίζεται στη «Στέγη Αγάπης» ανέφερε «Να είναι καλά ο πατήρ Γεώργιος, που ξεκίνησε το συσσίτιο. Πολλοί συνάνθρωποί μας, οι οποίοι ζητούν απλώς ένα πιάτο φαγητό βρήκαν ανακούφιση, όπως εγώ». Ωστόσο, διάφορα συσσίτια προνοούν ακόμα και για άτομα που έχουν ιδιαίτερες παθήσεις, που είτε δεν επιθυμούν, είτε δε μπορούν να μεταβούν εκεί- για οιονδήποτε λόγο. Ως εκ τούτου, μία φορά το μήνα τούς αποστέλλονται τρόφιμα σε συσκευασία.
Κάθε άτομο λαμβάνει τη μερίδα φαγητού που του αναλογεί. Για παράδειγμα, μία τετραμελής οικογένεια θα πάρει τέσσερις μερίδες εκτός από τα περισσεύματα, που πολλές φορές υπάρχουν. Τέτοιες προσπάθειες είναι αξιέπαινες και πρέπει να αναδεικνύονται. Όλοι οφείλουμε να γινόμαστε αρωγοί, προκειμένου να αμβλύνουμε, κατά το δυνατό, τον ανθρώπινο πόνο.

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Γιώργος Μπατάς