Η φωνή της Ελλάδας
Συνέδεσε το όνομά της με το αλβανικό έπος και το ελαφρό τραγούδι

Ποια ήταν
Η Σοφία Βέμπο (Έφη Μπέμπο, όπως ήταν το πραγματικό της ονοματεπώνυμο) γεννήθηκε το 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή, η οικογένεια της εγκαταστάθηκε στην Λάρισα και μετά στο Βόλο, όπου οι γονείς της εργάστηκαν ως καπνεργάτες.
Το 1930, ξεκινάει τυχαία το τραγούδι σ' ένα ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης για να ενισχύσει οικονομικά το σπίτι της. Το 1933 κατεβαίνει στην Αθήνα και συμμετέχει στην επιθεώρηση «Παπαγάλος 1933». Παράλληλα υπέγραψε και το πρώτο της συμβόλαιο στη δισκογραφική εταιρεία Columbia, ερμηνεύοντας ερωτικά τραγούδια της εποχής που γνώρισαν επιτυχία μεταξύ των οποίων «Κλαις», «Ψαροπούλα» ή «Καινούρια τώρα ζωή».Με την κήρυξη του πολέμου το 1940 ενθάρρυνε τους Έλληνες στρατιώτες μας στο μέτωπο με πατριωτικά και σατυρικά τραγούδια και πρωταγωνίστησε σε επιθεωρήσεις που προσάρμοζαν τα νούμερά τους στην πολεμική επικαιρότητα. Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν στην Αθήνα φυγαδεύτηκε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα. Έγινε σύμβολο του έθνους, και την χαρακτήρισαν "Τραγουδίστρια της Νίκης".Το 1949 απέκτησε το δικό της θέατρο στην περιοχή του Μεταξουργείου,
επαναφέροντας την επιθεώρηση. Ταυτόχρονα, λανσάρισε το «αρχοντορεμπέτικο» τραγούδι. Ποιος δεν έχει σιγοψιθυρίσει την «Ταμπακιέρα»! Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες «Η προσφυγοπούλα»(1938), «Στέλλα»(1955), όπου τραγούδησε τις μεγάλες επιτυχίες του Μάνου Χατζιδάκι «Ο μήνας έχει 13» και «Το φεγγάρι είναι κόκκινο» και «Στουρνάρα 288»(1959).
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αποσύρεται από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Την βραδιά του Πολυτεχνείου (17 Νοεμβρίου 1973) άνοιξε το σπίτι της κι έκρυψε φοιτητές, τους οποίους αρνήθηκε να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτύπησε την πόρτα της. Στην προσωπική της ζωή, συμβίωσε με τον συγγραφέα και στιχουργό Μίμη Τραιφόρο, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1957.Η Σοφία Βέμπο έκλεισε για πάντα τα μάτια της στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, μετατράπηκε σε πάνδημο συλλαλητήριο.
Το 1930, ξεκινάει τυχαία το τραγούδι σ' ένα ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης για να ενισχύσει οικονομικά το σπίτι της. Το 1933 κατεβαίνει στην Αθήνα και συμμετέχει στην επιθεώρηση «Παπαγάλος 1933». Παράλληλα υπέγραψε και το πρώτο της συμβόλαιο στη δισκογραφική εταιρεία Columbia, ερμηνεύοντας ερωτικά τραγούδια της εποχής που γνώρισαν επιτυχία μεταξύ των οποίων «Κλαις», «Ψαροπούλα» ή «Καινούρια τώρα ζωή».Με την κήρυξη του πολέμου το 1940 ενθάρρυνε τους Έλληνες στρατιώτες μας στο μέτωπο με πατριωτικά και σατυρικά τραγούδια και πρωταγωνίστησε σε επιθεωρήσεις που προσάρμοζαν τα νούμερά τους στην πολεμική επικαιρότητα. Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν στην Αθήνα φυγαδεύτηκε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα. Έγινε σύμβολο του έθνους, και την χαρακτήρισαν "Τραγουδίστρια της Νίκης".Το 1949 απέκτησε το δικό της θέατρο στην περιοχή του Μεταξουργείου,

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αποσύρεται από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Την βραδιά του Πολυτεχνείου (17 Νοεμβρίου 1973) άνοιξε το σπίτι της κι έκρυψε φοιτητές, τους οποίους αρνήθηκε να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτύπησε την πόρτα της. Στην προσωπική της ζωή, συμβίωσε με τον συγγραφέα και στιχουργό Μίμη Τραιφόρο, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1957.Η Σοφία Βέμπο έκλεισε για πάντα τα μάτια της στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, μετατράπηκε σε πάνδημο συλλαλητήριο.
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος