ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ

ΡΕΚΟΡ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΩΝ
Όχι άλλο «ρετιρέ»
Η δημοφιλής κωμική σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη, θα μας κρατήσει συντροφιά για άλλο ένα καλοκαίρι. Ε, να μην ξεχνιόμαστε…

Άλλη μια τηλεοπτική σεζόν έφτασε στο τέλος της. Έτσι τα κανάλια θα ανασύρουν από τα αρχεία τους όποιο σίριαλ υπάρχει. Το mega θα επαναπροβάλλει όπως είδα σε κάποιο περιοδικό για 600η , 650η φορά (έχω χάσει τον αριθμό) την πασίγνωστη πια εύθυμη σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη «Το ρετιρέ». Και άλλοι σταθμοί μεταδίδουν πάρα πολλές φορές ορισμένες σειρές όπως ο ant-1 («Κωνσταντίνου και Ελένης», «Της Ελλάδος τα παιδιά», «Οι μεν και οι δεν»), αλλά με το «Ρετιρέ» είναι το κάτι άλλο. Ήταν Σεπτέμβριος του 1990, όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά η εν λόγω σειρά. Πρωταγωνίστρια ήταν η Κατερίνα Γιουλάκη και την πλαισίωναν οι αείμνηστες πια Κούλα Αγαγιώτου και Βίκυ Βανίτα καθώς και οι : Έλντα Πανοπούλου, Τζόυς Ευείδη, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Παύλος Ευαγγελόπουλος, Μάκης Δελαπόρτας, Νεφέλη Ορφανού και δεκάδες άλλοι. Οι ήρωες της σειράς ήταν απλοί καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Υπάλληλοι μιας εταιρείας που αντί να εργάζονται, μιλούσαν για το νέφος, την πολιτική, τα σκουπίδια, την ακρίβεια και οτιδήποτε άλλο τους απασχολούσε. Μια νεαρή κοπέλα να προσπαθεί να πείσει τη θεία της μέσω της γιαγιάς της να προσκαλέσουν κόσμο στο σπίτι τους ή να πάνε εκδρομή στην εξοχή την Πρωτομαγιά, μία μητέρα που απειλεί το νιόπαντρο γιόκα της πως αν δεν την πάρει μαζί του θα την πιάσει καρδιακή κρίση ή να μαλώνει με τη συμπεθέρα της για το ποια έκανε το καλύτερο σουφλέ. Χαμένα λαχεία, συνέλευση στην πολυκατοικία, ληστείες σε τράπεζες. Αυτά και άλλα περιστατικά συνθέτουν το προφίλ της σειράς. Περιστατικά τόσο κλισέ που την κατατάσσουν στις αμιγώς αναχρονιστικές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Οι διάλογοι, οι ιστορίες έχουν στοιχεία από τις παλιές ελληνικές ταινίες του Δαλιανίδη. «Το ρετιρέ» δεν είχε να προσφέρει στους τηλεθεατές κάτι το καινούριο. Ήταν ένα ριμέικ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Προβάλλεται εδώ και 17 χρόνια. Πόσες γενιές θα μεγαλώσει ακόμα; Και αφού εξακολουθεί να μεταδίδεται, γιατί δεν γράφεται με ψηφιακή επεξεργασία σε dvd, μιας και η εικόνα έχει ξεθωριάσει, κάνοντας μερικά παράσιτα (ντροπς) και οι τίτλοι έναρξης και τέλους έχουν αλλοιωθεί; Καλό είναι οι τηλεοπτικοί σταθμοί να εντάσσουν εναλλακτικές εκπομπές στα προγράμματά τους τα καλοκαίρια και να μην ακολουθούν την πεπατημένη, επαναλήψεις των επαναλήψεων. Βαρεθήκαμε τις χιλιοπαιγμένες σειρές του μακρινού παρελθόντος. Κι αν είναι να μεταδίδονται σίριαλ σε επανάληψη, τουλάχιστον να είναι πρόσφατα.


Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

AGB ΜΥΘΟΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ?

Άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και από μέσα ξεπήδησε ένα φλέγον για τα τηλεοπτικά δρώμενα θέμα, αυτό της ΑGB. Αλήθειες και ψέματα της εταιρίας μετρήσεων τηλεθέασης. Όλα ξεκινούν και όλα καταλήγουν εκεί. Μηχανάκια που μετρούν τα περίφημα «νούμερα». Άνθρωποι καθηλωμένοι στους καναπέδες τους για πάρα πολλές ώρες. Νούμερα που αποδεδειγμένα πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Χρήστες που δεν κλείνουν τις τηλεοράσεις τους ακόμα και την ώρα που κοιμούνται. Είναι κάποιοι κανόνες που τους ορίζει η ίδια η εταιρία μετρήσεων στους χρήστες, τους οποίους οφείλουν να σέβονται προκειμένου το αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Κατά καιρούς έχουν έρθει στην επιφάνεια στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν τηρούνται κατά γράμμα αυτοί οι κανόνες. Αυτομάτως ο μύθος καταρρέει και όλα είναι ρευστά. Άραγε είναι πρώτοι επειδή τους θέλει το κοινό; Ή επειδή κάποιοι δεν τηρούν αυτά που θα έπρεπε; Σίγουρα υπάρχουν και χρήστες οι οποίοι είναι καθ όλα εντάξει στις υποχρεώσεις τους και ακολουθούν κατά γράμμα τους κανόνες. Εκεί στηρίζεται και η αντικειμενικότητα των μετρήσεων. Είναι η βάση για να συνεχιστεί ομαλά το παιχνίδι των μετρήσεων που καθορίζει την εξέλιξη της τηλεόρασης και των προσώπων που την στηρίζουν και την εξελίσσουν.

21 ΡΕΣΙΤΆΛ ΝΕΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο καθιερωμένος πια θεσμός για τα πολιτιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης αναβιώνει και εφέτος.. Ο λόγος φυσικά για τα ατομικά ρεσιτάλ και τις συναυλίες μουσικής δωματίου για επίδοξους καλλιτέχνες. Η αντιδημαρχία Πολιτισμού, διοργανώτρια του θεσμού που συμπληρώνει αισίως 21 χρόνια, επιθυμεί να δώσει τη δυνατότητα της άμεσης επαφής με το κοινό της πόλης και την ευκαιρία να παρουσιάσουν το καλλιτεχνικό τους έργο και την εξέλιξή τους με το πέρασμα του χρόνου. Μέχρι τις 13 Ιουνίου έχουν προγραμματιστεί 21 ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου. Θα πραγματοποιηθεί κυρίως στην αίθουσα εκδηλώσεων του κέντρου Μουσικής που βρίσκεται στην Κουντουριώτου 17 και στην αίθουσα του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου στην Γ. Βαφόπουλου 3.

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

Ύστατο Χαίρε στον κ. ''Αρχιμήδη''

«Έσβησε» ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς αστέρες του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Ο Σωτήρης Μουστάκας, απεβίωσε τα ξημερώματα της Δευτέρας, 4 Ιουνίου, από λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος, ενώ έπασχε και από καρκίνο. Αξιοσημείωτο, είναι πως την ίδια ημερομηνία, πριν έξι χρόνια( 4 Ιουνίου 2001) πέθανε και ένας άλλος μεγάλος κωμικός, ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Σημαδιακή ημερομηνία ή απλώς σύμπτωση;
Ο ηθοποιός ένιωσε έντονη αδιαθεσία και διακομίστηκε εσπευσμένα στο Γενικό Κρατικό Αθηνών. Εισήχθη αμέσως στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου και εξέπνευσε. Η κηδεία του έγινε χθες δημοσία δαπάνη, από το υπουργείο Πολιτισμού, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Πολιτισμού, Γιώργος Βουλγαράκης.
«Ο Σωτήρης Μουστάκας ήταν ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς ηθοποιούς που ανέδειξε η Ελλάδα και η Κύπρος. Υπηρέτησε τη δραματική τέχνη με συνέπεια και ανεπιτήδευτη ευγένεια, διδάσκοντας με το παράδειγμά του την πραγματική ετυμολογία της λέξης ``ηθοποιός`` στις νεότερες γενιές των συναδέλφων του. Η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή μέσα από τους αξέχαστους ρόλους που ερμήνευσε στο θέατρο και τον κινηματογράφο», δήλωσε ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής. Πλήθος κόσμου, συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες του εκλιπόντος παραβρέθηκαν στην κηδεία, για να πουν το τελευταίο αντίο.
Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε το 1940 στις Πλάτρες της Λεμεσού της Κύπρου και από την παιδική ηλικία του εκδήλωσε τάσεις καλλιτεχνικές. Άλλωστε, όπως έχει δηλώσει: «λάτρευα την όπερα και το κλασικό τραγούδι. Τραγουδούσα έπαιζα βιολί και η μητέρα μου, θαυμάστρια του είδους, διέκρινε επάνω μου τον καινούργιο Παγκανίνι».
Σε ηλικία 15 ετών ανέπτυξε αντιστασιακή δράση λαμβάνοντας ενεργή συμμετοχή στην κυπριακή αντιστασιακή οργάνωση, κατά του Άγγλου κατακτητή. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για περίοδο εφτά μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκε τελείωσε το σχολείο και το 1958 αναχώρησε για την Αθήνα, προκειμένου να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.

Γιώργος Μπατάς